Author Archives: Pieter-Bas van Wiechen

Democratie: nieuwe hoop of kiezersbedrog (debat)

Op 12 december 2017 is het exact honderd jaar geleden dat de strijd om het algemeen kiesrecht werd beslecht. Maar heeft de invoering van algemeen kiesrecht wel geleid tot meer democratie? Of wordt iedere verkiezing per definitie gedomineerd door verkiezingsretoriek en ‘fact free politics’? In dit publieke debat zullen historici Henk te Velde en Marnix Beyen debatteren met onder andere economisch publicist en voormalig GroenLinks-politica Mirjam de Rijk over verkiezingsbeloftes, campagneleugens en de democratie.

Op 12 december 1917 werd op het bordes van het oude stadhuis van Den Haag aan de Groenmarkt door de gemeentesecretaris het algemeen kiesrecht voor mannen en het passief kiesrecht voor vrouwen afgekondigd. Een achteraf gênante twee jaar later volgde het algemeen kiesrecht voor vrouwen. In België werd in 1921 het algemeen kiesrecht voor mannen ingevoerd, en pas in 1948 voor vrouwen. In Amerika zijn de presidentsverkiezingen aan de gang, Nederland maakt zich op voor de Tweede Kamerverkiezingen. Vooruitlopend op het honderdjarige bestaan van het algemeen kiesrecht in Nederland organiseert de Werkgroep De Negentiende Eeuw een publiek debat ‘Democratie: nieuwe hoop of kiezersbedrog’. Historici en politici gaan met elkaar in debat over verkiezingsbeloftes en campagneleugens, waarin zowel het historische als het hedendaagse perspectief aan bod komt.

Over de sprekers

De historici Henk te Velde (Universiteit Leiden) en Marnix Beyen(Universiteit Antwerpen) gaan in debat met Tweede Kamerlid Ronald van Raak (SP) en economisch publicist en voormalig GroenLinks-politica Mirjam de Rijk over de vraag of we in de loop van de geschiedenis vooruit zijn gegaan in termen van democratie. Het debat wordt geleid door journalist en radiomaker Pieter-Bas van Wiechen.

Aanmelden

Toegang tot de activiteiten van SPUI25 is gratis. Aanmelden is niet vrijblijvend. Wij rekenen op uw komst. Bent u verhinderd, dan graag doorgeven via spui25@uva.nl | T: 020 525 8142.

Column: Onze achterlijke cultuur

Geschreven voor het radioprogramma NTR kwesties:

Het is soms even schrikken als ik op een zomerse vrijdagmiddag door de stad fiets: op elke hoek van de straat staan hordes mensen luidruchtig alcohol naar binnen te gieten. Hoe later je langsrijd, hoe hoger het aantal decibellen en hoe gênanter de taferelen.

Het schijnt bij de Nederlandse cultuur te horen: de hele week gedraag je je en als het vrijdag is gaan alle remmen los en mag je, drankje in de hand, aanhankelijk doen bij je collega die ineens wel hele mooie blauwe ogen heeft. Of je zegt een goede vriend eindelijk eens de waarheid.

Ik moet op zo’n moment vaak denken aan de populistische roeptoeters die om het hardst schreeuwen dat de islam een ‘achterlijke cultuur’ is. Zijn zij nooit naar een café geweest? Vast wel, net als ik. Waarschijnlijk hebben ze na een stevige avond drinken ook wel eens hun hoofd gebroken over wat er precies gebeurd was de avond ervoor.

Samenscholing

Bij mij begon het sociale drinken ook op een onschuldige zonnige vrijdagmiddag. Vrijwel alle Roermondenaren tussen de vijftien en achttien verzamelden zich in jaren negentig elke week in de Veldstraat. Een rijtje kroegen daar beconcurreerden elkaar daar tussen vier en zes met een zo laag mogelijke bierprijs. In een café bepaalde een grote dobbelsteen op de dansvloer de bierprijs. Elke stip was een kwartje waard.

En de Marokkanen? Die waren er ook in de Veldstraat en veel van hen dronken niet, maar gaven een joint door. Wie wat wilde leren over andere drugs dan alcohol was bij hen aan het goede adres.

Nuchter leven is lastig

Marokkaan, Limburger of Hollander. Stoned of dronken. We waren allemaal pubers, onzeker over ons uiterlijk en ons talent op het liefdespad. Aanvankelijk probeerden we de liefde en het leven nuchter onder controle te krijgen maar dat bleek voor de meesten niet weggelegd. Dus maakte we het ons makkelijker met een stevige hijs van een joint of een slok bier. Ineens durfde je iedereen wel aan te spreken en ook zoenen bleek lang niet zo lastig.

Inmiddels ben ik zelf vader, ga vrijdag meestal braaf naar huis en kijk ik wat bedenkelijk naar al die gare jongeren: wat een achterlijke onnozele toestanden. Maar ze zijn van alle tijden en culturen. Het streng handhaven van het verbod op alcohol onder de achttien zal het gebruik alleen maar terugdringen naar stegen, schuren of bosjes ver uit ons zicht. Beter zien we enigszins wat iedereen gebruikt en doet. Geef jongeren de mogelijkheid de achterlijkheid zelf te beteugelen. Echt waar. De meesten zullen dat na wat schade en schande doen, net als wij zelf.

Pieter-Bas van Wiechen (1975) is freelance schrijver en radiomaker met een bijzondere interesse voor geschiedenis, cultuur, het Caribisch gebied, België en Suriname.

Boek: Onder een bloedrode hemel

In het boek onder een bloedrode hemel, samengesteld door Erik van Burggen, schrijven veertig schrijvers over de Ierse band U2. Pieter-Bas is een van hen. NRC handelsblad merkte op dat bijna iedereen wat moeite heeft met dit fenomeen. Dat is bij mij niet anders. Moet je ze zien als Weldoeners of als belastingontduikers? Zijn het vernieuwers in de popgeschiedenis of jagers op goedkoop effectbejag? Lees hier meer over het boek.

Docu: De koloniale kater van Sint Eustatius

Deprecated: Function get_magic_quotes_gpc() is deprecated in /data/www/levenoppluto.nl/www/wp-includes/formatting.php on line 4371

statiaHandelaren uit alle windstreken, uitpuilende pakhuizen en bergen suiker, melasse, slaven en buskruit op kades. Zo zag het kleine Caribisch Nederlandse eiland Sint Eustatius er in de achttiende eeuw uit. Er woonden tienduizend mensen op het eiland. Dagelijks meerden er net zoveel schepen aan als in Amsterdam.

Statia, zoals het eiland in de volksmond heet, was in die tijd een van de weinige vrijhavens en groeide uit tot het belangrijkste handelscentrum voor de Amerikaanse opstandelingen. Ze hadden Statia nodig voor zo ongeveer alles: van het versturen van simpele brieven tot drank, wapens en buskruit.

Het eiland deelt een haast mythische geschiedenis met de Verenigde Staten. Volgens de Amerikanen erkende de gouverneur, Johannes De Graaff, er op 16 november 1776 als eerste in de geschiedenis de onafhankelijke Verenigde Staten.

Maar valt er wel iets te vieren? Voor Het Spoor Terug reist Pieter-Bas van Wiechen naar Sint Eustatius op zoek naar de roemruchte geschiedenis. Hoe kijken de eilandbewoners van nu terug op dit omstreden verleden?

Luister hier naar de documentaire (uitgezonden op 27 september 2015, Ovt Vpro Radio 1)

download De koloniale kater van Sint Eustatius

Documentaire van Pieter-Bas van Wiechen i.s.m. Sophie van Leeuwen. Techniek: Berry Kamer. Andere stemmen: Michael Bennett en Jigal Krant. Met dank aan: Joshua Spanner, Misha Spanner, Walter Hellebrand, Gay Soetkauw, The Simon Doncker Club, Kizzy, Ivo Stuivenberg, Marco Spruit Bleeker, Reese Cook, Floriaan Ganzevoort, Sandrine Chatron, SECAR, The St. Eustatius Historical Foundation, Havenkerk Schiedam en het Ministerie van Koninkrijksrelaties.

Docu: De weg die niet gebouwd kon worden

Deprecated: Function get_magic_quotes_gpc() is deprecated in /data/www/levenoppluto.nl/www/wp-includes/formatting.php on line 4371 Deprecated: Function get_magic_quotes_gpc() is deprecated in /data/www/levenoppluto.nl/www/wp-includes/formatting.php on line 4371 Deprecated: Function get_magic_quotes_gpc() is deprecated in /data/www/levenoppluto.nl/www/wp-includes/formatting.php on line 4371 Deprecated: Function get_magic_quotes_gpc() is deprecated in /data/www/levenoppluto.nl/www/wp-includes/formatting.php on line 4371 Deprecated: Function get_magic_quotes_gpc() is deprecated in /data/www/levenoppluto.nl/www/wp-includes/formatting.php on line 4371 Deprecated: Function get_magic_quotes_gpc() is deprecated in /data/www/levenoppluto.nl/www/wp-includes/formatting.php on line 4371 Deprecated: Function get_magic_quotes_gpc() is deprecated in /data/www/levenoppluto.nl/www/wp-includes/formatting.php on line 4371 Deprecated: Function get_magic_quotes_gpc() is deprecated in /data/www/levenoppluto.nl/www/wp-includes/formatting.php on line 4371

 

IMG_8384De bewoners van Saba, sinds 2010 het hoogste punt van Nederland,  verplaatsten zich eeuwenlang via geitenpaden en trappen over hun onherbergzame, geïsoleerde rots in de Caribische zee. Het was een zwaar leven waarbij menigeen droomde van een weg.

“Onmogelijk!” riepen, volgens de overlevering, ingenieurs die het eiland bezochten steevast. Na wat hulp van Curacao kreeg het eiland in de jaren dertig toch een serieuze haven en een klein stukje weg. Maar de Sabanen wilden meer.

Onder leiding van de lokale aannemer en handelaar Lambert Hassell namen de eilanders het heft in eigen handen en bouwden de weg die niet gebouwd kon worden.

De bouw van het negen kilometer lange gevaarte veranderde het leven van de Sabanen voorgoed. Pieter-Bas van Wiechen bezocht de helden van de weg op Saba en maakte een radiodocumentaire voor OVT.

Luister hier naar de documentaire (uitgezonden op 20 september 2015, Ovt Vpro Radio 1)

download De weg van Saba

Documentaire van Pieter-Bas van Wiechen i.s.m. Sophie van Leeuwen. Techniek: Berry Kamer. Met dank aan: Will Johnson, Carmen Simmons, Andrew Martin, Richie Johnson, Rita Johnson, Cyrrill Hassel , Peddy Johnson, Kai Wulf, Jelle van der Velde, Bastiaan Janssens, Angelita Peterson, Peter Johnson, Lorna Simmons, Karel Sorton, Paul Cizek, The Occasionals, Budu Banton, Saba Conservation Foundation, Honourable Henry Every Home, het Ministerie van Koninkrijksrelaties, the heroes who work on the road today and all Sabans who gave me a ride!.

Extra: een kort filmpje van The Road in historisch volgorde: van de haven naar het vliegveld.