Vele miljoenen moest de VRT het afgelopen jaar besparen. Het was kommer en kwel bij de Vlaamse publieke omroep. Nu, bijna een jaar later, maken we de balans op van deze drastische reorganisatie: chaos en merde! De commerciëlen gaan er met de winst vandoor.
Glimmende nieuwe studio’s en overal glazen wanden in een grote redactieruimte. De Vlaamse publieke omroep heeft een nieuw jasje. Landen als Denemarken, Noorwegen, Finland en Nederland gingen de VRT voor. Alles moet modern, digitaal en efficient. En met minder mensen.
Jos Bouveroux (60) werkt al 35 jaar bij de VRT. Hij was hoofdredacteur radionieuws. Die baan bestaat niet meer sinds radio, televisie en internet bij elkaar zijn geveegd. Nu is Bouveroux de baas van de productie en de verslaggeverij. We ploffen neer op een bank, ergens op die immense redactie.
Zwaar jaar gehad? Bouveroux zucht diep en citeert de hoofdredacteur van het NOS-Journaal Hans Laroes na de reorganisatie bij de Nederlandse omroep: “Het was een klotejaar!” Alles op de redactie liep compleet in het honderd. Crashen is het grootste probleem, nog steeds. Bouveroux: “Laatst begon het journaal twaalf minuten te laat! Om twaalf minuten over zeven. Vreselijk.”
Nu wordt de deadline van het VRT-Journaal vervroegd. Tien minuten tot een kwartier, om te testen. Maar dat veroorzaakt een storm van protest. “Er is heel veel onrust op de redactie”, vertelt Bouveroux. “Het is teveel. Nieuwe uitzenduren, nieuwe systemen, nieuwe bazen, nieuwe werkplekken. Journalisten moeten alles kunnen. Maar veel journalisten kunnen dat niet aan. Het is een merde, zoals wij dat hier zeggen.”
Bouveroux snakt naar een sigaret. Hij wil naar buiten en dat doen we. Weg uit het grote grijze omroepgebouw – verboden te roken – een sigaret in de zon. De baas heeft een verschrikkelijke week achter de rug. Functioneringsgesprekken, met de hele redactie. Hij voelt zich inmiddels meer psychiater dan hoofdredacteur.
De VRT wilde 200 banen wegbezuinigen. Maar dat is tot nu toe niet gelukt. Volgens Bouveroux is dat ook een illusie. Om een opstand te bedwingen, doet de hoofdredactie het rustig aan. Televisieredacteuren hoeven voorlopig niet zelf te monteren en ook presentatoren behouden hun eigen technicus.
Ook de integratie van radio, tv en internet is geen onverdeeld succes. Het is efficiënter, maar ook een groot gevaar voor de kwaliteit. De VRT dreigt een eenheidsworst te worden, met steeds maar dezelfde verhalen op alle zenders.
Zorgelijk, vindt Bouveroux. De hoofdredacteur kijkt met een schuin oog naar wat er bij de Britse omroep BBC is gebeurd. “Bij de BBC is de hele reorganisatie teruggedraaid. Radio is weer radio, televisie is weer televisie.” Of de VRT dat ook doet? Hij denkt van niet. Maar pas op: “Een radiomaker blijft een radiomaker, een televisiemaker een televisiemaker. Anders krijg je slechte radio en slechte televisie. En dan verlies je kijkers en luisteraars.”
Tja, de kijkcijfers. Net als in Nederland staat de publieke omroep in Vlaanderen onder druk. Op het nieuwsvlak heeft de VRT geen enkele concurrentie. Radio 1 blijft dus stabiel. Maar muziekzenders als radio 2 en vooral Radio Donna, die ook moeten bezuinigen, zitten in de vrije val. Volgens de laatste kijk-en luistercijfers is de Vlaamse publieke omroep ingehaald door de commerciëlen. Voor het eerst sinds jaren.
Slecht nieuws dus, een klein jaar na de verhuizing. En het ziet er niet naar uit dat de problemen snel zullen worden opgelost. Hoewel.. een hele VRT-delegatie is deze week naar Finland afgereisd. Daar hebben ze een uniek geïntegreerd systeem ontwikkeld, waarbinnen radio- televisie- en internetprogramma’s met elkaar kunnen praten. Wie weet kunnen ze daar bij de VRT wat van leren?
Bouveroux haalt zijn schouders op. Niemand heeft de mirakeloplossing. Hij heeft weleens heimwee naar dat fantastische medium, radio. “Simpel, een prikkel voor de fantasie, ietwat ouderwets en zo inhoudelijk. Ach ja, ook dit begint te wennen.”
Pingback: Zo zit het bij de VRT « Radio Plasky