‘Stan Storimans. Hoe verzin je het?’ Grinnikend nam ik het visitekaartje van Stan in ontvangst, een paar maanden geleden in Brussel. Snelle camerajongen, dikke auto. En een droomnaam voor een reporter. Wij hadden een korte ontmoeting langs de Brusselse ring. Ik denk dat het hooguit een uur duurde.
Stan, een doorgewinterde cameraman, kwam halsoverkop naar me toe gesjeesd vanuit Maastricht. Voor een interview over de stijgende prijs van rijst voor RTL Nieuws. Het was één van mijn eerste ervaringen als tv-reporter. En het was heerlijk om met Stan te werken: vrolijke jongen, een rode blos op zijn wangen, wist precies wat hij wilde. Een kilometervreter.
Vandaag hoor ik dat hij is omgekomen in de strijd in Georgie. Aan het werk. Voor niets en niemand bang. Ik heb je alleen op die warme middag in mei gezien, maar ik ben er nogal kapot van. Had graag nog eens met je samengewerkt Stan. Wens iedereen heel veel sterkte!