Hehe, CD&V en N-VA zijn uit elkaar. Het moeizame huwelijk van de Vlaamse christendemocraten hadden met hun dominante partner Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA) is op de klippen gelopen. En dat is goed nieuws voor België.
In 2004 was het CD&V een kartel aangegaan met het partijtje N-VA, om zo in te kunnen spelen op de Vlaams nationalistische gevoelens van het kiezer. Het resultaat mocht er wezen want de combinatie werd zowel in het Vlaamse als het federale parlement de grootste partij. Een kartel is een politiek huwelijk dat veel verder gaat dan de in Nederland bestaande lijstverbindingen. Die lijstverbindingen gaan alleen om het binnenhalen van de zogenaamde restzetels, een Belgisch kartel betekent dat je defacto een partij bent bestaande uit twee delen. Het afgelopen jaar bleek dat de twee partners op een cruciaal punt van elkaar verschilden: het CD&V wilde wel onderhandelen met de Walen, de N-VA wilde niets weten van haar landgenoten en verlangt uiteindelijk naar een onafhankelijk Vlaanderen. Bij elk stapje richting een compromis was het antwoord van De Wever: Njet. Een onwerkbare situatie dus. Het voeren van onderhandelingen als een iemand zijn poot stijf houdt, is onmogelijk.
In Vlaamse media en bij het CD&V is tot onze verbazing nauwelijks een geluid van opluchting te horen. Leterme liet vooral blijken het einde van het kartel betreuren, terwijl hij zich juist nu zou kunnen profileren als een echte staatsman die het land wel kan besturen. Ook de media geven de nieuwe situatie niet eens een kans en komen met pessimistische voorspellingen alsof ook zij liever geen oplossing zien. Ze zijn bijkans kritischer over het opheffen van het kartel dan ze in voorafgaande maanden waren over de vastzittende onderhandelingen. De Nederlandstalige media lijkt, net als het CD&V, steeds flaminganter te worden en dat belooft weinig goeds voor de toekomst.