Ze staan wat onwennig bij elkaar in een kantoortje op een industrieterrein onder de rook van hun natuurlijke habitat Schiphol: de zeven oud-bemanningsleden van de SLM. Een drankje in hand, dit was het dan. De laatste vluchten van Boeing 747 waren ook hun laatste vluchten, nu zijn ze echt met pensioen.
De meeste van hen waren dat voor KLM vijf jaar geleden ook al, maar het bloed kroop waar het niet gaan kon. Vliegen, het zorgen voor een kist. En dus belandden ze bij de SLM. “Een kleine maatschappij die daardoor soms wat rommelig was maar aan de andere kant ook dingen veel beter doet dan de reus KLM. De bediening van de passagiers bijvoorbeeld en de betrokkenheid bij het bedrijf”, vertelt een oud-bemanningslid.
Voor de microfoon vertellen over hun ervaringen mogen ze niet van de SLM maar op de borrel dinsdagavond 1 december vertellen ze zonder schroom over hun ervaringen. De piloten en boordwerktuigkundigen gingen bijna allemaal vijf jaar geleden voor de SLM werken toen de maatschappij de Boeing 747 kocht. Bij alles waren ze betrokken. De trainingen, het testen en het voorbereiden op de eerste vluchten.
Overbodig
Maar nu is het echt voorbij. De SLM heeft een Airbus gekocht en dus is een deel van het personeel overbodig geworden. “Het beroep van een groot deel van ons sterft zelfs uit”, vertelt een boordwerktuigkundige (BKW). “Wij, de derde mannen van de cockpit, kenden ieder schroefje van het vliegtuig uit ons hoofd. Wij zijn overbodig geworden want moderne vliegtuigen zoals de airbus kun je met zijn tweeën besturen.”
Heimwee naar de ouwe kist? Nee, de meesten hebben dat niet. Maar iets met Suriname hebben ze na talloze keren vliegen wel. “Tijdens de laatste vlucht dacht ik steeds aan alles wat ik zou gaan missen. Het is nogal een lijstje geworden”, vertelt een BKW-er. “Als wij als laatsten de luchthaven verlieten kregen we van een vrouwtje naast de luchthaven altijd een paar flessen parbobier. Dan was het op weg naar Paramaribo al heel gezellig.”
Paramaribo als uitvalsbasis
Suriname zit voor altijd in het hart van de bemanningsleden. De meesten plannen al een reis naar het land. “Op bezoek bij vrienden enzo…”, klinkt het. Een stoere man laat me zelfs weten dat hij een stuk grond heeft gekocht in Suriname. “Ik ga daar een huis op bouwen en dan wordt Paramaribo mijn uitvalsbasis voor zeiltripjes in de Caribische zee.”
Tegen zevenen wordt het diner en de borrel afgesloten. Vluchtig maken ze afspraken om elkaar weer te zien. “Het aantal mensen dat voor de SLM vloog was niet zo groot. Daardoor hebben we veel met elkaar gewerkt en hebben we elkaar goed leren kennen.” Een piloot loopt met een enorme kartonnen doos onder zijn arm richting de uitgang. “Wat hierin zit? Een model schaal 1/10 van de Boeing 747 in de kleuren van de SLM. Ik heb hem gekregen van mijn vrouw als pensioenscadeu. Ik zet hem op een prominente plek in mijn huis in Frankrijk dan kan ik nog wat nagenieten.”
En de echte Boeing? Die gaat naar Mojave, een grote oplucht showroom in de woestijn vol tweedehands vliegtuigen. Voor wie altijd al een Boeing had willen hebben: hij is te koop bij de SLM.